Marten en Marte (Piano Quatre Mains)

Pianoduo Marten & Marte bestaat uit Ruben Marten Tekelenburg en Marte Gerritsma. Ze hebben elkaar ontmoet aan het conservatorium ArtEZ en daar beiden in 2016 hun master behaald. Ze werken sindsdien samen en zijn daardoor bijzonder goed op elkaar ingespeeld. 

Marte speelt in meerdere kamermuziekensembles en ze is actief als pianodocente. Ruben is momenteel docent bij ArtEZ.

Het duo concentreert zich vaak op quatre mains muziek van componisten uit de 20e en 21e eeuw, maar in dit programma maken ze daar een uitzondering op.

Marten en Marte storten zich bij het samenspelen met heel veel energie en plezier op de muziek en ze proberen er een zo sfeervol, spannend en meeslepend mogelijk verhaal van te maken. Om dit nog beter over te kunnen brengen aan het publiek vertellen ze bij de concerten ook graag over de stukken.

Op het programma staat:

• Mozart – Pianosonate in D KV. 381
• Stravinsky – Le Sacre du Printemps, eerste helft
• Fitkin – T2
• Liszt – Hongaarse Rhapsodie no. 2

Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791). De pianosonate in D majeur, KV 381 (ook bekend als Sonate nr. 11) werd gecomponeerd in 1772 toen Mozart nog maar 16 jaar oud was. Het is een driedelige sonate: 1. Allegro. 2. Andante. 3. Allegro molto.

Igor Stravinsky (1882-1971) Le Sacre du Printemps, is gecomponeerd in 1913. Oorspronkelijk geschreven voor een balletuitvoering van het Russische gezelschap Les Ballets Russes. Deze versie voor quatre mains werd destijds gespeeld tijdens de dansrepetities. Deel één dat hier gespeeld wordt toont de komst van de lente en verschillende rituele dansen. Het wordt beschouwd als een van de belangrijkste en meest invloedrijke werken van de 20e eeuw en een mijlpaal in de ontwikkeling van moderne muziek.

Graham Fitkin (1963).  T2 is een minimalistische compositie voor twee piano's van deze Britse componist. Het is geschreven in 1995 en maakt deel uit van een reeks werken die Fitkin voor twee piano's heeft gecomponeerd. Het stuk kenmerkt zich door stuwende ritmes en repetitieve motieven, typisch voor minimalistische muziek.

Franz Liszt (1811-1886) De opening van De Hongaarse rapsodie nr. 2 bevat een langzame en treurige melodie, die geleidelijk aan intensiteit opbouwt en plaats maakt voor een sneller, tweede levendiger gedeelte. Dit gedeelte bevat virtuoze runs en arpeggio's. Het stuk wordt steeds intenser, met in het laatste deel een snelle en waanzinnige dans die het werk tot een opwindend einde brengt.